Η θεραπεία με βιταμίνη D έχει φανεί ότι μπορεί να μειώνει την πιθανότητα ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού, ιδιαίτερα σε ασθενείς με ανεπάρκεια βιταμίνης D. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Ντάνασης, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα δεδομένα από την πρόσφατη μελέτη από τους D.O. Meltzer και συνεργάτες «Association of Vitamin D Status and Other Clinical Characteristics With COVID-19 Test Results» στο περιοδικό JAMA Network Open. 2020;3(9):e2019722.
Τι είναι η τενοντίτιδα των στροφέων του ώμου ;
Οι στροφείς μύες του ώμου είναι μια ομάδα μυών οι οποία ξεκινούν από την ωμοπλάτη και καταλήγουν στο βραχιόνιο αστό. Συλλογικά οι στροφείς μύες προσφέρουν σταθερότητα στη άρθρωση του ώμου και βοηθούν στην ανύψωση και στις στροφικές κινήσεις του.Οι 4 κύριοι μύες του στροφικού πετάλου είναι οι εξής :
Τι είναι η τενοντίτιδα δικεφάλου ;
Η τενοντίτιδα δικεφάλου είναι μια κατάσταση κατά την οποία υπάρχει φλεγμονή στον τένοντα του δικεφάλου η οποία προκαλεί πόνο στην πρόσθια επιφάνεια του αγκώνα. Ο μυς που βρίσκεται στην πρόσθια επιφάνεια του βραχίονα ονομάζεται δικέφαλος βραχιόνιος. Ο δικέφαλος περνά μπροστά από την άρθρωση του ώμου και καταλήγει μπροστά στο αντιβράχιο αφού διασχίζει την πρόσθια επιφάνεια του αγκώνα . Κατά την διάρκεια της σύσπασης του , τάση διαπερνά μέσα από τον τένοντα του . Όταν η τάση αυτή είναι υπερβολικά μεγάλη ή επαναλαμβάνεται πολλές φορές τότε ο τένοντας του τραυματίζεται . Τον τραυματισμό του ακολουθεί εκφύλιση και φλεγμονή . Αυτό συμβαίνει τραυματικά αφού έχει ασκηθεί μεγάλη τάση στον τένοντα ή από σταδιακούς ‘μικροτραυματισμούς ‘ λόγω υπέρχρησης. Τι είναι η τενοντίτιδα τρικέφαλου ;
Η τενοντίτιδα τρικέφαλου είναι μια κατάσταση κατά την οποία υπάρχει φλεγμονή στον τένοντα του τρικέφαλου η οποία προκαλεί πόνο στην οπίσθια επιφάνεια του αγκώνα. Ο μυς που βρίσκεται στην οπίσθια επιφάνεια του βραχίονα ονομάζεται τρικέφαλος βραχιόνιος. Ο τρικέφαλος περνά πίσω από την άρθρωση του ώμου και καταλήγει πίσω στο αντιβράχιο αφού διασχίζει την οπίσθια επιφάνεια του αγκώνα . Κατά την διάρκεια της σύσπασης του , τάση διαπερνά μέσα από τον τένοντα του . Όταν η τάση αυτή είναι υπερβολικά μεγάλη ή επαναλαμβάνεται πολλές φορές τότε ο τένοντας του τραυματίζεται . Τον τραυματισμό του ακολουθεί εκφύλιση και φλεγμονή . Αυτό συμβαίνει τραυματικά αφού έχει ασκηθεί μεγάλη τάση στον τένοντα ή από σταδιακούς ‘μικροτραυματισμούς ‘ λόγω υπέρχρησης . Τι είναι η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου ;
Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι μια αθλητική συνήθως κάκωση. Ο σύνδεσμος είναι μια δυνατή δεσμίδα ινών συνδετικού ιστού ο οποίος προσφύεται από οστό σε οστό. Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος υπάρχει μέσα στην άρθρωση του γόνατος και συνδέει το πίσω μέρος του μηρού με μηροπικό μέρος της κνήμης. Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συνδέσμους του γόνατος. Προσφέρει μεγάλη σταθερότητα στο γόνατο. Ο πρόσθιος χιαστός αποτρέπει και σταθεροποιεί κινήσεις όπως η υπερβολική στροφή του γόνατος , το υπερβολικό τέντωμα του γόνατος (υπερέκταση) και την πρόσθια μετατόπισης της κνήμης σε σχέση με το μηρό. Όταν οι παραπάνω κινήσεις γίνουν σε μεγάλη δύναμη και σε μεγάλο βαθμό τέτοιο ώστε να ξεπερνά τις δυνάμεις του πρόσθιου χιαστού , έχουμε ρήξη του συνδέσμου. Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή σαν ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και ποικίλη από μικρή διάσταση των ινών του με αποτέλεσμα λίγο πόνο , μέχρι και ολική ρήξη του με αποτέλεσμα σοβαρό πόνο και ανικανότητα. Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού ταξινομείται ως εξής :
Τι είναι η ρήξη του έξω μηνίσκου ;
Η άρθρωση του γόνατος σχηματίζεται από την ένωση δύο οστών , της κνήμης και μηριαίου. Μεταξύ των δύο οστών υπάρχουν δύο στρογγυλοί δίσκοι οι οποίοι είναι φτιαγμένοι από χόνδρο. Οι οποίοι ονομάζονται έξω μηνίσκος και έσω μηνίσκος. Κάθε μηνίσκος ενεργεί σαν αποσβεστήρας των φορτίσεων που δέχεται το γόνατο. Φυσιολογικά η επιφάνεια των μηνίσκων είναι λεία και διευκολύνει την κίνηση της άρθρωσης. Υπάρχει η περίπτωση η επιφάνεια των μηνίσκων να μην είναι λεία. Όταν αυτό συμβεί στον έξω μηνίσκων τότε έχουμε ρήξη του έξω μηνίσκου. Οι τραυματισμοί του έξω μηνίσκου είναι λιγότερο συνηθισμένοι από ότι του έσω. Ρήξη του έξω μηνίσκου μπορεί να συμβεί ξαφνικά λόγω άσκησης μεγάλης στροφικής δύναμης στο γόνατο ή σταδιακά από δραστηριότητες οι οποίες ασκούν υπέρμετρα επαναλαμβανόμενα φορτία στην άρθρωση. Ο τραυματισμός συνήθως συμβαίνει σε συνδυασμό με τραυματισμό και άλλων δομών του γόνατος όπως οι πλάγιοι σύνδεσμοι , οι χιαστοί σύνδεσμοι ή ο έσω μηνίσκος. Τι είναι η τενοντίτιδα του αχίλλειου ;
Η ομάδα μυών στο πίσω μέρος του κατώτερου τμήματος του ποδιού μας ονομάζεται γάμπα. Η γάμπα αποτελείται από δύο κύριους μυς, ένας από τους οποίους εκφύεται πάνω από την άρθρωση του γόνατος (γαστροκνήμιος) και ο άλλος κάτω από το γόνατο (υποκνημίδιος). Όταν οι μυς της γάμπας συσπώνται, ασκείται δύναμη και στον αχίλλειο τένοντα. Όταν η σύσπαση αυτή είναι υπερβολικά μεγάλη ή επαναλαμβάνεται πολλές φορές τότε ο τένοντας τραυματίζεται . Τον τραυματισμό του ακολουθεί εκφύλιση και φλεγμονή . Αυτό συμβαίνει τραυματικά αφού έχει ασκηθεί μεγάλη τάση στον τένοντα ( η οποία είναι πέρα από τα όρια αντοχής του ) ή από σταδιακούς ‘μικροτραυματισμούς ‘ λόγω υπέρχρησης. τι είναι κάταγμα;
Κάταγμα είναι η λύση της συνέχειας του οστού. Πιο απλά, κατάγματα είναι τα σπασμένα οστά. Εάν έχετε ένα πλήρες ή μερικό κάταγμα, έχετε ένα σπασμένο κόκκαλο. Ένα κόκκαλο μπορεί να σπάσει εντελώς ή να σπάσει μερικώς σε οποιοδήποτε αριθμό τρόπων (σταυροειδώς, κατά μήκος, στη μέση). Πώς συμβαίνουν τα κατάγματα; Τα κατάγματα μπορούν να συμβούν με ποικίλους τρόπους, αλλά υπάρχουν τρεις κοινές αιτίες:
Συνήθως, ξέρετε αμέσως εάν έχετε σπάσει ένα κόκκαλο. Μπορείτε να ακούσετε έναν ήχο θραύσεως ή ραγίσματος. Η περιοχή γύρω από το σπάσιμο θα είναι επώδυνη και πρησμένη. Ένα άκρο μπορεί να παραμορφωθεί, ή ένα μέρος του οστού μπορεί να τρυπήσει το δέρμα. Οι γιατροί χρησιμοποιούν συνήθως ακτινογραφίες για να ελέγξουν τη διάγνωση. Τα κατάγματα κοπώσεως είναι δυσκολότερο να εντοπιστούν, επειδή μπορούν να μην εμφανιστούν αμέσως σε μια ακτινογραφία εντούτοις, μπορεί να υπάρξει πόνος, ερυθρότητα και ήπια διόγκωση. Τύποι καταγμάτων § Κλειστό ή απλό κάταγμα. Το κόκκαλο είναι σπασμένο, αλλά το δέρμα δεν πληγώνεται. § Ανοικτό ή σύνθετο κάταγμα. Το δέρμα μπορεί να διαπεραστεί από το κόκκαλο ή από ένα χτύπημα που σκίζει το δέρμα κατά την διάρκεια του τραυματισμού. Το οστό μπορεί να είναι ή να μην είναι ορατό στην πληγή. § Εγκάρσιο κάταγμα. Το σπάσιμο είναι κάθετο στο μακρό άξονα του οστού. § Σπάσιμο «δίκην χλωρού ξύλου». Σπάσιμο σε μια πλευρά του οστού, που προκαλεί μια κάμψη στην άλλη πλευρά του . § Συντριπτικό κάταγμα. Ένα σπάσιμο που οδηγεί σε τρία ή περισσότερα τεμάχια οστών. τι είναι οστεοπόρωση; Η οστεοπόρωση είναι μία νόσος κατά την οποία η πυκνότητα και η ποιότητα του οστού μειώνεται, οδηγώντας έτσι σε αδυναμία του σκελετού και σε αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων, κυρίως στην σπονδυλική στήλη, στον καρπό, στο ισχίο, στη λεκάνη και στο βραχιόνιο οστό. Η οστεοπόρωση και τα προκαλούμενα από αυτήν κατάγματα, αποτελούν μία πολύ σημαντική αιτία θνητότητας και θνησιμότητας. . Συμπτωματολογία
Σε πολλούς ασθενείς, η ελάττωση οστικής μάζας είναι σταδιακή και χωρίς έκδηλη συμπτωματολογία, μέχρι το σημείο επιδείνωσης της νόσου. Συνήθως η διάγνωση της νόσου γίνεται καθυστερημένα και συνήθως με αφορμή ένα κάταγμα που παθαίνει ο ασθενής. Η απώλεια ύψους και η κεκαμμένη θέση της σπονδυλικής στήλης(η οποία είναι το αποτέλεσμα πολλών καταγμάτων συμπιεστικών στους σπονδύλους) μπορεί να είναι το μοναδικό διαγνωστικό σημείο για τη νόσο. Η οστεοπόρωση αποτελεί μία παγκόσμια ασθένεια, της οποίας η σημασία ολοένα και μεγαλώνει καθώς ο πληθυσμός αυξάνεται και γερνάει ταυτόχρονα. Για αυτούς τους λόγους και η νόσος έχει χαρακτηρισθεί και σαν σιωπηλή επιδημία. Υπάρχουν πολλές λανθασμένες αντιλήψεις σχετικά με τη νόσο, όπως π.χ. ότι αφορά μόνο γυναίκες μεγάλης ηλικίας. Στην πραγματικότητα η απώλεια οστικής μάζας μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 25 ετών. Παγκοσμίως η πιθανότητα μία γυναίκα να πάθει στη ζωή της κάταγμα λόγω οστεοπόρωσης ανέρχεται μεταξύ 30-40%. Επιπλέον ο επιπολασμός της νόσου αυτής στον ανδρικό πληθυσμό είναι υψηλότερος από αυτό που πιστευόταν, με 1 στους 5 άνδρες να πάσχει από τη νόσο αυτή. Στην Ευρώπη, η ανικανότητα που οφείλεται στην οστεοπόρωση είναι μεγαλύτερη από αυτήν που προκαλείται από χρόνιες παθήσεις, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, άσθμα και καρδιακή νόσος Το αυχενικό σύνδρομο περιλαμβάνει μια ομάδα συμπτωμάτων και κλινικών σημείων που εστιάζονται κυρίως στην περιοχή του αυχένα αλλά μπορούν να εμφανίζονται και σε άλλες περιοχές του σώματος όπως το κεφάλι, ο θώρακας, η υπόλοιπη σπονδυλική στήλη, τα άνω ή και τα κάτω άκρα.
Παρότι το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ο πόνος (στην ινιακή, αυχενική, ραχιαία, ωμική κτλ περιοχή) που μπορεί να συνοδεύεται από μυϊκό σπασμό, ύπαρξη επώδυνων ευαίσθητων σημείων (trigger points), περιορισμό κινητικότητας αυχένα και κεφαλής, ινιακή κεφαλαλγία, αιμωδίες (μουδιάσματα) στα άνω άκρα, οι κλινικές του εκδηλώσεις παρουσιάζουν και ποικιλία μη αλγεινών συμπτωμάτων όπως οπτικές ή ακουστικές διαταραχές, ζάλη, ίλιγγο ή ναυτία και εμετό καθώς και διαταραχές της ψυχοσύνθεσης ή και της συμπεριφοράς (άγχος, κατάθλιψη, αντικοινωνικότητα κ.α.) |
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
All
|