Συμπτωματολογία 
Σε πολλούς ασθενείς, η ελάττωση οστικής μάζας είναι σταδιακή και χωρίς έκδηλη συμπτωματολογία, μέχρι το σημείο επιδείνωσης της νόσου. Συνήθως η διάγνωση της νόσου γίνεται καθυστερημένα και συνήθως με αφορμή ένα κάταγμα που παθαίνει ο ασθενής. Η απώλεια ύψους και η κεκαμμένη θέση της σπονδυλικής στήλης(η οποία είναι το αποτέλεσμα πολλών καταγμάτων συμπιεστικών στους σπονδύλους) μπορεί να είναι το μοναδικό διαγνωστικό σημείο για τη νόσο.
Η οστεοπόρωση αποτελεί μία παγκόσμια ασθένεια, της οποίας η σημασία ολοένα και μεγαλώνει καθώς ο πληθυσμός αυξάνεται και γερνάει ταυτόχρονα. Για αυτούς τους λόγους και η νόσος έχει χαρακτηρισθεί και σαν σιωπηλή επιδημία. Υπάρχουν πολλές λανθασμένες αντιλήψεις σχετικά με τη νόσο, όπως π.χ. ότι αφορά μόνο γυναίκες μεγάλης ηλικίας.
Στην πραγματικότητα η απώλεια οστικής μάζας μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 25 ετών. Παγκοσμίως η πιθανότητα μία γυναίκα να πάθει στη ζωή της κάταγμα λόγω οστεοπόρωσης ανέρχεται μεταξύ 30-40%.
Επιπλέον ο επιπολασμός της νόσου αυτής στον ανδρικό πληθυσμό είναι υψηλότερος από αυτό που πιστευόταν, με 1 στους 5 άνδρες να πάσχει από τη νόσο αυτή. Στην Ευρώπη, η ανικανότητα που οφείλεται στην οστεοπόρωση είναι μεγαλύτερη από αυτήν που προκαλείται από χρόνιες παθήσεις, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, άσθμα και καρδιακή νόσος

Το αυχενικό σύνδρομο περιλαμβάνει μια ομάδα συμπτωμάτων και κλινικών σημείων που εστιάζονται κυρίως στην περιοχή του αυχένα αλλά μπορούν να εμφανίζονται και σε άλλες περιοχές του σώματος όπως το κεφάλι, ο θώρακας, η υπόλοιπη σπονδυλική στήλη, τα άνω ή και τα κάτω άκρα.
Παρότι το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ο πόνος (στην ινιακή, αυχενική, ραχιαία, ωμική κτλ περιοχή) που μπορεί να συνοδεύεται από μυϊκό σπασμό, ύπαρξη επώδυνων ευαίσθητων σημείων (trigger points), περιορισμό κινητικότητας αυχένα και κεφαλής, ινιακή κεφαλαλγία, αιμωδίες (μουδιάσματα) στα άνω άκρα, οι κλινικές του εκδηλώσεις παρουσιάζουν και ποικιλία μη αλγεινών συμπτωμάτων όπως οπτικές ή ακουστικές διαταραχές, ζάλη, ίλιγγο ή ναυτία και εμετό καθώς και διαταραχές της ψυχοσύνθεσης ή και της συμπεριφοράς (άγχος, κατάθλιψη, αντικοινωνικότητα κ.α.)