fotopoulos physio
  • Αρχική
  • βιογραφικό
  • παθήσεις
  • ενδιαφέροντα νέα
  • επισκέπτης γιατρός
  • ρωτήστε μας
  • english-francais

Πως νικάμε τον πόνο στα ρευματικά νοσήματα, δίχως φάρμακα;

18/6/2013

 
Picture
Του Ηλία Σιακαβέλλα - παθολόγου

Έχετε δει ποτέ ασθενή με ρευματικά νοσήματα. Έχετε δει τον πόνο να ζωγραφίζεται στα μάτια του; Να μην μπορεί να κάνει απλές κινήσεις που οι υπόλοιποι άνθρωποι κάνουμε εύκολα; να έχει φτάσει σε σημείο να μην μπορεί να κινηθεί, να περπατήσει. Και να βλέπει ότι με τα φάρμακα που παίρνει τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα τόσο εντυπωσιακά όσο θα ήθελε. Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε σήμερα θα δείτε τις μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις που μπορεί να υπάρξουν σε ασθενείς με ρευματικά νοσήματα, σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα και ρευματοειδή αρθρίτιδα.



Οι περισσότερες κατευθυντήριες οδηγίες αντιμετώπισης ρευματολογικών νοσημάτων τοποθετούν την εκπαίδευση του ασθενούς ή την αυτοθεραπεία σε καίριο σημείο στο θεραπευτικό πρόγραμμα. Από το 2010 όμως, η οδηγία είναι ακόμη πιο εμφατική: «αυξείστε το ποσοστό των ασθενών με αρθρίτιδα που έχουν αποτελεσματική και βασισμένη σε αποδείξεις εκπαίδευση για το πρόβλημά τους ως αναπόσπαστο και ζωτικό τμήμα της αντιμετώπισης της κατάστασής τους». Παρά την σχεδόν ομόφωνη αναγνώριση μεταξύ των ειδικών του πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευση των ασθενών, λιγότεροι από 5% εκπαιδεύονται με επίσημο ή σταθερό τρόπο.

Ενώ υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι αρθρίτιδας, τα προβλήματα των ασθενών είναι αρκετά όμοια. Τα κύρια συμπτώματα είναι ο πόνος, η εύκολη κόπωση, η αναπηρία και η κατάθλιψη. Κλειδί στην εκπαίδευση των ασθενών είναι το σπάσιμο αυτών των στερεότυπων και η μείωση των συμπτωμάτων χρησιμοποιώντας τεχνικές αυτοβελτίωσης όπως η άσκηση, η διαχείριση της κίνησης, η χρήση βοηθημάτων και η συμπεριφορική αντιμετώπιση.

Read More

Αυτοκτονiες και οικονομική κρίση: Ένα θλιβερό φαινόμενο, που εξελίσσεται σε επιδημία…

3/4/2013

 
Picture
Η αυτοκτονία αποτελεί ένα σύνθετο φαινόμενο, στο οποίο αλληλεπιδρούν βιολογικοί, ψυχολογικοί, σωματικοί, κοινωνικοοικονομικοί, δημογραφικοί, παράγοντες προσωπικότητας κλπ. Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την οικονομική και πολιτική αστάθεια στην Ευρώπη, αλλά και στην Αμερική παρατηρήθηκε και μια ανησυχητική αύξηση των αυτοκτονιών, ανάλογη με αυτή που είχε σημειωθεί στην Αμερική την δεκαετία του 1930, στην περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης.


Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, το 2009 σημειωνόταν στην Ελλάδα κατα μέσο όρο 1 αυτοκτονία την ημέρα, ενώ το 2010 ο αριθμός διπλασιάστηκε. Τα τελευταία 2 χρόνια, το ποσοστό αύξησης των αυτοκτονιών αγγίζει το 40%, ενώ καταγράφεται αύξηση και στον αριθμό επισκέψεων σε ψυχιάτρους και της χρήσης ψυχοφαρμάκων.

Η οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα και άλλες ευρωπαικές χώρες, όπως Ιταλία, ή η Ιρλανδία, η Ισπανία κλπ, ευθύνεται για αυτή την ασυνήθιστη αύξηση των αυτοκτονιών, με κυριότερους παράγοντες την ανεργία ή την απώλεια εργασίας και τα οικονομικά χρέη.
Η Ελλάδα παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό αύξησης των αυτοκτονιών στην Ευροζώνη, απο τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση ενώ η ανεργία μαστίζει, με 1 στους 5 ανέργους.

Για παράδειγμα, την περίοδο 2007-2009, το ποσοστό αυτοκτονιών μεταξύ ανδρών αυξήθηκε κατά 24%, ενώ για την Ιρλανδία κατά 16%. Αν συνυπολογιστούν και οι μη θανατηφόρες απόπειρες, τότε οι αριθμοί αυτοί αυξάνονται 10-20 φορές περισσότερο. Υπολογίζεται οτι από το 2009 έως το Δεκέμβριο του 2011 καταγράφηκανσυνολικά 1727 αυτοκτονίες στην Ελλάδα και ειδικότερα, 507 αυτοκτονίες το 2009, 622 το 2010 και 598 το 2011. Η μεγαλύτερη συχνότητα καταγράφηκε στο Ηράκλειο Κρήτης.
Αντίθετα σε ευρωπαικές χώρες με ισχυρή οικονομία, όπως η Φινλανδία και η Αυστρία, δεν σημειώθηκε αντίστοιχη αύξηση.

Κατα κύριο λόγο αυτοκτονούν άνδρες, οι οποίοι επιλέγουν συνήθως βίαια μέσα, όπως πυροβόλα όπλα, σε αντίθεση με τις γυναίκες που επιλέγουν γενικότερα πιο ανώδυνους τρόπους, όπως υπερβολική δοσολογία φαρμάκων.


Read More

AMIS: Μη τραυματική ολική αντικατάσταση ισχίου

9/12/2012

 
Picture
Γράφει ο Δρ Γεώργιος Δημάκης, Ορθοπεδικός-Χειρουργός, Τραυματολόγος

Καλύτερα αποτελέσματα υπόσχεται η νέα μη τραυματική, ανώδυνη χειρουργική μεθόδος ΑMIS που χρησιμοποιείται πλέον για την ολική αντικατάσταση (αρθροπλαστική) του ισχίου, καθώς οι ασθενείς μπορούν να περπατήσουν λίγες ώρες μετά το χειρουργείο.

Η κύρια αιτία των νόσων της άρθρωσης του ισχίου είναι η φθορά του αρθρικού χόνδρου δηλαδή η αρθροπάθεια. Αυτή η φθορά γίνεται αντιληπτή ως πόνος, αρχικά μόνο όταν φορτίζεται η άρθρωση, αργότερα όλο και πιο συχνά και τελικά και σε κατάσταση ηρεμίας.

Η αύξηση στην ένταση του πόνου είναι μια αργή διαδικασία, η οποία συνεχίζεται για χρόνια και η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε μία δύσκαμπτη άρθρωση του ισχίου.

H αντικατάσταση του ισχίου είναι μια συνηθισμένη θεραπεία για την σοβαρή αρθροπάθεια. Η επιτυχής αντικατάσταση του ισχίου φέρνει θεαματική ανακούφιση από τον πόνο και βελτίωση της λειτουργίας της άρθρωσης του ισχίου.

Η χειρουργική επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής ισχίου αποσκοπεί στην αντικατάσταση του κατεστραμμένου οστού και του χόνδρου της άρθρωσης με πλαστικά ή κεραμικά και μεταλλικά εξαρτήματα.

Μια πρόθεση ισχίου είναι μια τεχνητή άρθρωση, που αποτελείται από ένα μηριαίο στειλεό με κεφαλή (σφαίρα) και ένα κύπελλο κοτύλης (υποδοχή της σφαίρας).

Read More

Έχω σκλήρυνση κατά πλάκας: Τι μπορώ να περιμένω

31/5/2012

 
Picture
Γράφει: Κερασνούδης Αντώνιος, Ειδικευόμενος Νευρολόγος 

Η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ) έρχεται συνήθως σε μια φάση της ενήλικης ζωής κατά την οποία οι ασθενείς ασχολούνται με τον οικογενειακό προγραμματισμό και αντικρίζουν με αισιοδοξία το μέλλον. Με το άκουσμα της διάγνωσης γεννώνται απορίες, σχετικά με τη συχνότητά της, την αιτία της, την κληρονομικότητα και την πορεία της, δημιουργώντας συχνά ανασφάλεια εμπρός στα αναπάντητα ερωτήματα. Στην αυγή του 21αιώνα ωστόσο, οι νεώτερες μελέτες και θεραπευτικές εξελίξεις προσφέρουν μία νότα αισιοδοξίας για το μέλλον. Tα συχνότερα ερωτήματα που τριγυρίζουν το μυαλό του πάσχοντος είναι:

Τι είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ);

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία χρόνια φλεγμονή του κεντρικού νευρικού συστήματος (εγκέφαλος και νωτιαίος μυελός) η οποία χαρακτηρίζεται από καταστροφή του περιβλήματος των νεύρων (μυελίνη). Η βλάβη του περιβλήματος οδηγεί σε δυσλειτουργία των νεύρων και στην πρώτη εκδήλωση της νόσου.

Ποια είναι η αιτία της ΣΚΠ;

Η αιτία της νόσου παραμένει έως και σήμερα ένας άλυτος γρίφος της σύγχρονης ιατρικής. Τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μία διαταραχή του αμυντικού συστήματος του οργανισμού (ανοσοποιητικό σύστημα) σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα. Η διαταραχή αυτή προκαλείται πιθανώς από λοιμώξεις που συμβαίνουν κατά την πορεία της ζωής (κυρίως ιογενείς) και οι οποίες οδηγούν στη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Εξαιτίας της δυσλειτουργίας αυτής αναγνωρίζονται οι ιδίες δομές του οργανισμού (νεύρα) ως ξένες και ξεκινά η διαδικασία εξουδετέρωσής τους με την παραγωγή της φλεγμονώδους αντίδρασης. Η καταστροφή αυτή λαμβάνει χώρα στο περίβλημα των νεύρων (μυελίνη) και οδηγεί ανάλογα με την εντόπιση της σε αντίστοιχα συμπτώματα.

Read More

Trigger Points: Mια τεχνική που αφοπλίζει τον πόνο

26/4/2012

 
Picture
 Γράφουν:      Λάμπρος Παπούλιας, φυσίατρος   
                     Χαράλαμπος Τιγγινάγκας, φυσικοθεραπευτής προϊστ. του Τμήματος

                                              Φυσικοθεραπείας του Νοσοκομείου «Άγιος Σάββας» 


Για πολλά χρόνια, οι ορθοπεδικοί θεωρούσαν ότι τα μυοσκελετικά προβλήματα και ο πόνος που προκαλούν οφείλονται μόνο σε βλάβες των οστών (π.χ. τραυματισμοί των αρθρώσεων) ή των νεύρων (π.χ. φλεγμονές), με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζονται σωστά πολλές επώδυνες καταστάσεις. 

Ωστόσο, από τη δεκαετία του ’80 που οι αμερικανοί γιατροί J. Travel και D.G. Simons τεκμηρίωσαν με επιστημονικές έρευνες το θέμα, άρχισε να γίνεται σταδιακά αντιληπτό ότι ο πόνος μπορεί να οφείλεται και σε μικροτραυματισμούς στις ίνες των σκελετικών μυών, με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να συσπώνται, να «σκληραίνουν», να «κονταίνουν» και να χάνουν την ελαστικότητά τους, προκαλώντας πόνο στον ασθενή. 

Τα επώδυνα αυτά σημεία των μυών είναι γνωστά ως trigger points (μυϊκά σημεία πυροδότησης πόνου) και η μέθοδος «απενεργοποίησης» σήμερα εφαρμόζεται συμπληρωματικά από φυσιάτρους, φυσικοθεραπευτές και βελονιστές. 

Read More

Η υπερθερμία ως συμπληρωματική μέθοδος για τη θεραπεία του καρκίνου

2/4/2012

 
Γράφει ο Κουλούλιας Βασίλειος, 
Επίκουρος Καθηγητής Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, Β Εργαστήριο Ακτινολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΑΤΤΙΚΟ Νοσοκομείο. 

Η θεραπεία του καρκίνου αποτελεί για αιώνες μια από τις σημαντικότερες επιδιώξεις στην ιατρική επιστήμη. Η Υπερθερμία αποτελεί μια μέθοδο για τη θεραπεία του καρκίνου η χρήση της οποίας έχει αναφερθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Κλινικά η υπερθερμία ορίζεται ως η ανύψωση της θερμοκρασίας τοπικά – περιοχικά πέρα από το φυσιολογικό σε εύρος 42ºC ως 45ºC, ή συστηματικά σε όλο το σώμα σε εύρος 41.5ºC – 41.8ºC χωρίς να προκαλεί σοβαρά τοξικά φαινόμενα. 
Σαν μέθοδος διαφέρει από το θερμοκαυτηριασμό και τη χειρουργική διαθερμία όσον αφορά τον τρόπο δράσης: οι δύο αυτές μέθοδοι χρησιμοποιούν θερμοκρασίες άνω των 45ºC και βασίζονται στην άμεση καταστροφή των κυττάρων, ενώ η υπερθερμία έχει βιολογικό τρόπο δράσης που βασίζεται στην αυτόλυση των κυττάρων και στην αδυναμία πολλαπλασιασμού τους. Υπάρχουν αρκετές διαφορετικές κλινικές μέθοδοι εφαρμογής της Υπερθερμίας, οι οποίες είναι οι εξής:

Επιφανειακή: Τοπική υπερθερμία όπου επιτυγχάνεται εξωτερική θέρμανση όγκων σε βάθος ως και 4 cm από την επιφάνεια του δέρματος.

Ενδοκοιλοτική: εκμετάλλευση των φυσιολογικών κοιλοτήτων του ανθρώπινου σώματος (ορθό, οισοφάγος, κόλπος/τράχηλος μήτρας) για θέρμανση παρακείμενων όγκων.

Εν τω βάθει: Εξωτερική θέρμανση όγκων σε βάθος άνω των 4 cm από την επιφάνεια του δέρματος.

Ενδοϊστική: Μέθοδος για θέρμανση όγκων με τη χρήση ειδικών κεραιών-εφαρμογών που εισέρχονται μέσω καθετήρων στον υπό θέρμανση όγκο.

Διεγχειρητική: Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου τοποθετείται ο ειδικός ακτινοβολητής στο χειρουργικό πεδίο.

Περιοχική υπερθερμική χημειοθεραπεία: Δίδεται η χημειοθεραπεία διαμέσου αγγειακής ή περινοϊκής προσπέλασης με ταυτόχρονη αύξηση θερμοκρασίας.

Ολόσωμη : Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι προσφέρεται ενέργεια στο σώμα ενώ ταυτόχρονα ελαχιστοποιούνται οι απώλειες ενέργειας. Η αύξηση της θερμοκρασίας συνήθως περιορίζεται στους 41.8ºC - 42ºC.

Είναι αναγνωρισμένο ότι η υπερθερμία έχει μεγαλύτερο όφελος όταν συνδυάζεται με κάποια άλλη θεραπευτική μέθοδο όπως η χημειοθεραπεία ή η ακτινοθεραπεία. Έχει αποδειχτεί τόσο σε μελέτες in vitro αλλά και in vivo ότι η θερμότητα ευνοεί τα αποτελέσματα της ακτινοθεραπείας σε όλους τους κυτταρικούς τύπους και ιστούς. Αυτή η αλληλεπίδραση της ακτινοβολίας με τη θερμότητα στηρίζεται σε μεγάλο αριθμό παραγόντων και συμπληρωματικών μηχανισμών δράσης όπως επιδιόρθωση των βλαβών του DNA, ευαισθησία ανάλογα με τη φάση του κυτταρικού κύκλου και υποξία. Επιπρόσθετα, η υπερθερμία επηρεάζει την αιματική ροή του όγκου με αποτέλεσμα την οξυγόνωσή του ευνοώντας με αυτό τον τρόπο την ανταπόκρισή του στην ακτινοθεραπεία. Η συμπληρωματικότατα αφορά τα εξής:

Read More

Ο απινιδωτής στη ζωή μας

13/3/2012

 
Γράφει: Κρεμαστινός Δημήτριος, Καθηγητής Καρδιολογίας 

Πριν μερικές μέρες χάθηκαν δυο σπουδαίοι καλλιτέχνες. Ο Βασίλης Τσιβιλίκας και ο Lucio Dalla. Τα ΜΜΕ όπως ήταν φυσικό έδωσαν μεγάλη δημοσιότητα. Όμως οι απώλειες επωνύμων, πέραν από την κοινωνική τους διάσταση, αποτελούν ερέθισμα για ιατρικές συζητήσεις και προβληματισμούς, όπως π.χ. εάν θα μπορούσαν οι άνθρωποι αυτοί σήμερα να ζούσαν εάν είχαν στο σώμα τους ένα εμφυτευμένο απινιδωτή.

Ο απινιδωτής είναι μια μικρή συσκευή βάρους λίγων γραμμαρίων που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα. ‘Οταν η καρδιά σταματήσει, ο απινιδωτής την επαναφέρει σε λειτουργία, σε ένα ποσοστό που κυμαίνεται περί το 90% των περιπτώσεων. Ο απινιδωτής προκαλεί ένα ηλεκτροσόκ, που ο άρρωστος το αντιλαμβάνεται σαν ένα ισχυρό τράνταγμα στο στήθος του και συνήθως δυσανασχετεί, επειδή δεν συνειδητοποιεί ότι αυτό το τράνταγμα τον επανέφερε στη ζωή.

Είναι αλήθεια πως 2 στα 10 εμφράγματα χάνονται προτού φθάσουν στο νοσοκομείο. Για την Αττική, αυτό αντιστοιχεί σε απώλεια περίπου 2.000 ζωών ετησίως. Με την εγκατάστασή του, το έμφραγμα δημιουργεί συνήθως συνθήκες ηλεκτρικού βραχυκυκλώματος που εκδηλώνεται με κοιλιακή ταχυκαρδία ή μαρμαρυγή η οποία οδηγεί στο σταμάτημα της καρδιάς. Ο απινιδωτής ‘σπάει’ αυτό το βραχυκύκλωμα και επαναφέρει την καρδιακή λειτουργία.

Σήμερα ο απινιδωτής εμφυτεύεται μόνο σε αρρώστους με σοβαρές καρδιοπάθειες, που έχουν μεγάλη πιθανότητα αιφνιδίου θανάτου. Δεν εμφυτεύεται προληπτικά ούτε στους αρρώστους με στεφανιαία νόσο, καίτοι είναι γνωστό ότι οι μισοί από όσους χάνονται από έμφραγμα δεν είχαν πάει ποτέ σε γιατρό και φυσικά δεν έπαιρναν ποτέ φάρμακα. Δυστυχώς, η τιμή των απινιδωτών και η παγκόσμια οικονομία δεν επιτρέπουν σήμερα την ευρεία χρήση τους.

Εντούτοις είναι βέβαιο ότι στο μέλλον οι ενδείξεις εμφύτευσης απινιδωτών θα διευρυνθούν. Όμως μέχρι τότε προσοχή, πρόληψη και μόνον πρόληψη.

Δισκοπλαστική: Θεραπεία δισκοπάθειας, δισκοκήλης με ενδοδισκικό gel

14/2/2012

 
Picture
Γράφει: ο Νικόλαος Μπενάρδος, Ορθοπαιδικός- Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης
                                                                         info@nikolaosbenardos.com
Η αυχεναλγία είναι όρος που αναφέρεται στον πόνο στην περιοχή του αυχένα. Μπορεί να έχει ποικίλες μορφές : να είναι μονόπλευρος ή αμφοτερόπλευρος, να προκαλεί κεφαλαλγία και περιορισμό των κινήσεων της αυχενικής μοίρας.

Πολλές φορές αντανακλά στον ώμο ή ανάμεσα στις ωμοπλάτες, και άλλες φορές ακολουθεί κατανομή κάποιας νευρικής ρίζας στα άνω άκρα. Ένα μεγάλο ποσοστό του πόνου οφείλεται σε δισκοπάθεια (δισκοκήλη) σε κάποιο σημείο της αυχενική μοίρας της σπονδυλικής στήλης (ΑΜΣΣ).

Η πιθανότητα να παρουσιαστεί αυχεναλγία σε κάποια περίοδο της ζωής ενός ανθρώπου είναι πάνω του 50%, ενώ τουλάχιστον το 13% των ενηλίκων αναφέρουν αυχεναλγία σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή. Η συχνότητα αυξάνεται με την ηλικία. Είναι συχνότερη στις γυναίκες από ότι στους άντρες, ενώ τα μεσοσπονδύλια διαστήματα που εμπλέκονται πιο συχνά είναι τα Α4-Α5, Α5-Α6 της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Χρόνιος πόνος στον αυχένα (πάνω από έξι μήνες) έχει αναφερθεί στο 10% των ανδρών και 17% των γυναικών.

Επιβαρυντικοί παράγοντες για εμφάνιση δισκοκήλης είναι η παχυσαρκία, το κάπνισμα, ιστορικό αυχεναλγίας, το άγχος, και η πολύωρη παραμονή σε καθιστή θέση σε συνδυασμό με πρόσθια κάμψη και βαριά σωματική εργασία.

Read More

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΥ ΣΚΛΗΡΟΔΕΡΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΩΝ

1/2/2012

 
Ν. Γ. Γαλανόπουλος1, Κ. Αμαραντίδης2, Φ. Μαρκάτου3
1. Ρευματολογικό Εξωτερικό Ιατρείο ΠΓΝ Αλεξανδρούπολης.
2. Πανεπιστημιακή Ογκολογική Κλινική ΠΓΝ Αλεξανδρούπολης.
3. Κρατική Παθολογική κλινική ΠΓΝ Αλεξανδρούπολης

Περίληψη. 
Οι ασθενείς με συστηματικό σκληρόδερμα εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης νεοπλασμάτων, συχνότερα του μαστού και των πνευμόνων και ακολουθούν του αιμοποιητικού και του λεμφικού ιστού. Προγνωστικοί παράγοντες αποτελούν η προχωρημένη ηλικία και η διάρκεια της νόσου καθώς και το κάπνισμα,  η ίνωση του πνευμονικού παρεγχύματος αλλά όχι ο τύπος του συστηματικού σκληροδέρματος (περιορισμένο ή διάχυτο), η ανίχνευση αυτοαντισωμάτων ή η χορηγηθείσα θεραπεία. Η διάγνωση του νεοπλάσματος στην πλειονότητα των ασθενών προηγείται της διάγνωσης του συστηματικού σκληροδέρματος. Είναι αναγκαία λοιπόν η λήψη προσεκτικού ιστορικού και η αντικειμενική εκτίμηση κατά την  παρακολούθηση των ασθενών με ΣΣ προκειμένου να αντιληφθούμε όσο το δυνατόν πρωιμότερα κάθε ύποπτη εκδήλωση υποκείμενου νεοπλάσματος. Με βάση την πληροφορία από το ιστορικό και την αντικειμενική εκτίμηση κάθε ασθενούς με τέτοιες εκδηλώσεις επιβάλλεται ο περαιτέρω εργαστηριακός και απεικονιστικός έλεγχος.  

Λέξεις κλειδιά: Συστηματικό σκληρόδερμα, Κακοήθεια, Νεόπλασμα

Το συστηματικό σκληρόδερμα (ΣΣ) αποτελεί νοσολογική οντότητα που χαρακτηρίζεται από αυξημένη σύνθεση και εναπόθεση στους ιστούς (δέρμα, καρδιά, πνεύμονες, κ.ά) ινών κολλαγόνου σε συνδυασμό με προσβολή των αγγείων (φαινόμενο Raynaud, πάχυνση του τοιχώματος και πιθανόν απόφραξη των αγγείων διαφόρων συστημάτων όπως καρδιάς, νεφρών, αναπνευστικού , κ.ά). Διακρίνεται αδρά ανάλογα με την έκταση και κατανομή της προσβολής του δέρματος σε περιορισμένο (ΠΣΣ) και διάχυτο (ΔΣΣ) συστηματικό σκληρόδερμα. Στο ΠΣΣ προσβάλλεται το δέρμα του προσώπου και των άκρων από τους αγκώνες ή τα γόνατα και περιφερικότερα, ενώ στο ΔΣΣ και το δέρμα του κορμού και ολόκληρης της έκτασης των άκρων (1).

Στην παρακολούθηση των ασθενών με ΣΣ πρέπει να έχουμε κατά νου τον αναφερόμενο από τη διεθνή βιβλιογραφία αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης νεοπλασμάτων (Ν) η συχνότητα των οποίων σε μια σειρά μελετών (2-4) εκτιμήθηκε στο 3%-14%.   

Πριν ασχοληθούμε με τη συσχέτιση μεταξύ του ΣΣ και της ανάπτυξης Ν θεωρούμε αναγκαίο να αναφέρουμε επιγραμματικά τις εκδηλώσεις της νόσου από τα όργανα και τα συστήματα.

Της εμφάνισης των εκδηλώσεων από τα όργανα και τα συστήματα προηγείται συνήθως το φαινόμενο Raynaud, η διαταραχή δηλαδή του χρώματος του δέρματος μετά την  έκθεση στο κρύο που εξελίσσεται σε τρεις φάσεις. Στην πρώτη που αντιστοιχεί στον έντονο αγγειόσπασμο το δέρμα γίνεται λευκό, στη δεύτερη της λίμνασης του αίματος γίνεται κυανούν (μελανό), ενώ στην τρίτη της αγγειοδιαστολής που ακολουθεί την αγγειοσύσπαση γίνεται έντονα ερυθρό.

Read More

Προειδοποιητικά σημάδια εμφράγματος ανακοπής ή εγκεφαλικού

19/12/2011

 
Γράφει: Χαρίτων Γ Αντωνακούδης,
Δντης Καρδιολογικής Κλινικής Ασκληπιείου Βούλας 

  
 Έμφραγμα μυοκαρδίου.
      Σε κάποιες καρδιακές προσβολές ,όπως συνήθως λέμε το έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα συμπτώματα είναι ξαφνικά, έντονα, και εξελίσσονται με κινηματογραφική ταχύτητα ( the movie heartattack), δεν αφήνουν αμφιβολία ότι πρόκειται για έμφραγμα και το καταλαβαίνουν όλοι. Στις περισσότερες όμως περιπτώσεις η προσβολή αρχίζει και εγκαθίσταται αργά και δίνει προειδοποιητικά σημεία. Συχνά οι ασθενείς δεν μπορεί να είναι σίγουροι αν πρόκειται  για καρδιακή προσβολή επειδή ακριβώς δεν είναι ενημερωμένοι. Τα σημάδια αυτά είναι τα εξής:


Read More
<<Previous

    Categories

    All
    αποκατάσταση
    καρδιολογία
    νευρολογία
    ογκολογία. παθολογία
    ορθοπαιδική
    ουρολογία
    ρευματολογία
    φυσικοθεραπεία
    χειρουργική
    ψυχολογία

    Picture
    ............www.urology.gr........... Ζούμπος Ιωάννης
    Picture
    Νικόλαος Δ. Μπενάρδος, Ορθοπαιδικός Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης
    Picture
    ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Γ. ΤΙΓΓΙΝΑΓΚΑΣ MMT, CST Φυσικοθεραπευτής
Powered by Create your own unique website with customizable templates.